Συνέντευξη ενός παλιού μαθητή από τους τωρινούς μαθητές της τάξης Στ1 του Μειονοτικού σχολείου Μάστανλη

Θέμα: Η ιστορία του σχολείου μας

Πριν από λίγες μέρες φιλιξενήσαμε στην αίθουσά μας έναν παλιό μαθητή του σχολείου μας. Καθώς τα στοιχεία για την εργασία μας σχετικά με την ιστορία του σχολείου είναι λιγοστά, καλέσαμε έναν παλιό μαθητή, ίσως από τους πρώτους που φοίτηασαν στο Μάστανλη, να μας διηγηθεί τη δική του προσωπική εμπειρία αλλά και να μας περιγράψει το χώρο και τις συνθήκες της εποχής εκείνης. Η μαρτυρία του πολύτιμη καθώς πολύ λίγα πράγματα γνωρίζουμε για το παρελθόν του σχολικού μας κτιρίου.  

Ερ. Πότε χτίστηκε το σχολείο μας;

Απ. Μέχρι το 1948 εδώ ήταν φούρνος. Μετά έγινε σχολείο.

Ερ. Γιατί έχει αυτό το όνομα το σχολείο μας;

Απ. Οι κάτοικοι αυτής της γειτονιάς ήρθαν το 1910 από την περιοχή Μάστανλη της Βουλγαρίας περίπου 50χμ. από εδώ. Τότε ακόμα υπήρχε η οθωμανική αυτοκρατορία, δεν υπήρχαν τα σύνορα.

Ερ. Πώς ήταν τότε το σχολείο; Ήταν όπως είναι και σήμερα;

Απ. Όχι, ακριβώς. Έχω φτιάξει ένα σχέδιο, για να σας δείξω.

 Η πόρτα ήταν από τη μεριά του δρόμου. Εδώ που είναι τώρα η Δ΄ τάξη ήταν μπακάλικο. Είχε ένα πηγάδι στη μέση κι εκεί που είναι τώρα η μπασκέτα είχε δύο καβάκια και στη μέση μια τουλούμπα, που πίναμε νερό. Το τζαμί ήταν πιο μέσα κι ο μιναρές ξεχώριζε. Δίπλα από το μιναρέ ήταν ανοιχτά. Από εκεί ερχόμουν εγώ στο σχολείο. Το σπίτι μας ήταν πίσω ακριβώς από το τζαμί. Τώρα έκλεισε αυτό το πέρασμα. Μεγάλωσε το τζαμί κι έγινε η αίθουσά σας.  Εδώ που είναι το γραφείο των δασκάλων ήταν ένας μεγάλος πλάτανος. Τι παιχνίδι κάναμε κάτω από αυτό το πλατάνι!!

Ερ. Πηγαίνατε σχολείο τις ίδιες μέρες, όπως κι εμείς σήμερα;

Απ. Εμείς πηγαίναμε το Σάββατο και την Κυριακή αλλά δεν πηγαίναμε το Σάββατο.

Ερ. Ποια μαθήματα κάνατε;

Απ. Κοράνιο, μαθηματικά, ιστορία, γλώσσα, γεωγραφία, τουρκικά, γυμναστική, ιστορία του Ισλάμ.

Ερ. Γράφατε ασκήσεις; Πού;

Απ. Είχαμε κι εμείς τετράδια. Δεν είχαν όμως εξώφυλλο και τα ντύναμε με μπλε χαρτί και το κολλούσαμε με αλευρόκολλα. Να σας πω όμως πως τα τουρκικά τότε τα γράφαμε με οθωμανική γραφή. Καταλάβατε τι εννοώ;

Ερ. Ναι, ξέρουμε.Οι δάσκαλοί σας πώς ήταν;

Απ. Ήταν πολύ αυστηροί. Έβαζαν πολλές τιμωρίες. Μας χτυπούσαν στα χέρια με μια βίτσα.

Ερ. Πόσα παιδιά ήσαστε στην τάξη;

Απ.  Το σχολείο τότε είχε μόνο 4 τάξεις. Μόνο η  Α΄ και Στ΄ τάξη έκαναν  μόνες τους μάθημα. Όλοι οι άλλοι ήταν δυο τάξεις σε μια αίθουσα. Η Β΄ με τη Γ΄, η Δ΄ με τη Ε΄ και η  Στη δική μου τάξη ήμαστε 6 αγόρια και 5 κορίτσια.

Ερ. Πώς ήταν εκείνα τα χρόνια;

Απ. Ήταν πολύ δύσκολα χρόνια. Είχαμε πόλεμο, φτώχια.

Ερ. Πώς ζεσταινόσασταν; Είχατε καλοριφέρ;

Απ. Όχι, είχαμε σόμπες, ξυλόσομπες. Κάθε μέρα το χειμώνα, κάθε παιδί ερχόταν στο σχολείο με τα βιβλία από το ένα χέρι κι ένα ξύλο από το άλλο.

Ερ. Πηγαίνατε στο τζαμί;

Απ. Ναι, κάθε μεσημέρι κάναμε ναμάζ.

Ερ.  Εκτός από αυτά τα μαθήματα κάνατε κάτι άλλο στο σχολείο;

Απ. Ναι, τα κορίτσια έκαναν χειροτεχνίες και τις κολλούσαμε στα τζάμια, στα παράθυρα. Κάθε ημέρα λέγαμε τον εθνικό Ύμνο και κάναμε έπαρση της σημαίας. Όταν ήταν όμως να παίξουμε ποδόσφαιρο πηγαίναμε αλλού, σε ένα ανοιχτό μέρος. Εδώ η αυλή ήταν πολύ μικρή. Στο τέλος κάθε σχολικής χρονιάς κάναμε γιορτή με ποιήματα και τραγούδια. Κάναμε και αγώνες.

Ερ. Σας ευχαριστούμε πολύ

Απ. Ό, τι άλλο θέλετε να μάθετε μπορείτε να με ρωτήσετε. Μπορώ να ξαναέρθω να σας βοηθήσω σε ό,τι θέλετε!