Τοπική ιστορία: Εγνατία οδός

   Στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ένας από τους δύο σημαντικότερους δρόμους που κατέληγαν στην πρωτεύουσα Ρώμη ήταν η via Εγνατία, υπερπόντια προέκταση της via Τραϊόνα. Η Εγνατία περνούσε από το Δυρράχιο, το Λυχνιδό, την Ηράκλεια, την Πέλλα, τη θεσσαλονίκη, την Αμφίπολη, τους Φιλίππους, το Τόπειρο, την Μαξιμιανούπολη και την Τραϊανούπολη.

   Η Εγνατία κατασκευάστηκε μεταξύ του 146-120 π.Χ., πάνω στα ίχνη ενός αρχαίου, προ Ρωμαϊκού δρόμου που εκτείνονταν ανάμεσα στις Αδριατικές χώρες και στο Αιγαίο. Αργότερα, κατασκευάστηκε η επέκτασή της από τον Έβρο στο Βυζάντιο και τελικά το όνομα ΕΓΝΑΤΙΑ δόθηκε σε όλο το δρόμο, από την Ρώμη μέχρι την Κωνσταντινούπολη, προς τιμή του Ρωμαίου ανθύπατου Γναίου Εγνάτιου που την κατασκεύασε.  Οι Ρωμαίοι έκοβαν λόφους και δημιουργούσαν ήπιες οδικές κλίσεις, προκειμένου να διέρχονται με ευκολία οι αρμάμαξες, δηλαδή τα βαριά μεταφορικά μέσα της εποχής. Το ελάχιστο πλάτος της via Εγνατία ήταν 10 ρωμαϊκοί πόδες (περίπου 3 μέτρα) το οποίο μεγάλωνε όταν διερχόταν μέσα από μεγάλες πόλεις και ξεπερνούσε τα 5 μέτρα.

Η Εγνατία οδός συνέχισε να είναι ένας σημαντικός δρόμος και τη βυζαντινή εποχή. .Στον οριζόντιο άξονα της Εγνατίας προστέθηκε μια κάθετη διαβαλκανική αρτηρία, με σημείο συνάντησης τη Θεσσαλονίκη, στο λιμάνι της οποίας συνέκλιναν επίσης οι ναυτικοί δρόμοι από τα λιμάνια της Ανατολής και του Πόντου.

    Μερικούς αιώνες αργότερα, όταν εδραιώθηκε η Οθωμανική εξουσία, ο δρόμος άρχισε πάλι να χρησιμοποιείται σε όλο του το μήκος. Η Εγνατία βοήθησε τους Τούρκους να εξαπλωθούν και να καταλάβουν τη Βαλκανική. Το δρόμο αυτό ακολούθησαν οι γαζήδες, οι πολεμιστές της πίστης του Ισλάμ, προς τη Θράκη, τη Μακεδονία και από εκεί προς την Αλβανία, τη Σερβία και τη Βοσνία. Οι Οθωμανοί φρόντισαν για τη συντήρηση και φύλαξη του δρόμου και έκτισαν κατά μήκος του χάνια, καραβάν σεράια και μπεζεστένια (σκεπαστές αγορές για τη φύλαξη των προϊόντων).